میگوهای صید شده بر اساس تعداد در کیلو سایز می شوند. بر این اساس:
میگو متوسط 50-60و60-70و70-80 و 80-90 عدد است.
فواید مصرف میگو
1-سرشار از سلنیوم
یکی از مواد معدنی که در میگو به میزان زیادی یافت می شود، سلنیوم می باشد. با خوردن 100 گرم میگو، 64درصد از نیاز روزانه به این ماده مغذی تأمین خواهد شد و از آنجا که سلنیوم خاصیت آنتی اکسیدانی دارد، مصرف مکرر میگو، احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ و انواع سرطان خون مانند "لوسمی" و "لنفوم هوچکین" را کاهش می دهد.
2-ضد فشارخون
میگو از منابع اسیدهای چربی از خانواده امگا 3 است که به کنترل فشار خون کمک بسیاری می کند.
3-ضد کمخونی
افرادی که به دلایل مختلف گوشت قرمز نمی خورند، بیشتر از دیگران در معرض ابتلا به کمخونی ناشی از فقر آهن قرار دارند و از آنجا که با خوردن 100 گرم میگو، 19درصد از نیاز به این ماده مغذی تأمین می شود، بهتر است در صورت عدم مصرف گوشت قرمز، میگو را در برنامه غذایی روزانهشان بگنجانند.
4-ضدآلزایمر
میگو به دلیل سرشار از امگا 3 از بروز آلزایمر و اختلال حواس در دوران سالمندی جلوگیری می کند. درواقع، دریافت روزانه 380 میلیگرم از این اسیدهای چرب، از بروز اختلال حواس و آلزایمر جلوگیری می کند و با خوردن هفته ای 2 تا 3 بار میگو، این مقدار اسید چرب به بدن خواهد رسید.
5-منبع پروتئین
میگو برخلاف تصور عامه مردم، باعث افزایش کلسترول نمی شود، زیرا بررسی های مقایسه ای میان دو رژیم غذایی، تخممرغ و میگو نشان داده اند که رژیم غذایی دارای میگو 7درصد سطح کلسترول بد و 12 درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می دهد، در حالیکه رژیم غذایی دارای تخممرغ، 10درصد سطح کلسترول بد و 7درصد سطح کلسترول خوب را افزایش می دهد. در واقع میگو چربی کمی دارد و با خوردن 12 عدد میگوی درشت بخارپز شده، 160 میلیگرم کلسترول وارد بدن می شود و سطح تریگلیسرید 13 درصد پایین میآید.
6-کاهش افسردگی
اسیدهای چرب ضروری موجود در میگو می توانند در کاهش زوال عقل مرتبط با افزایش سن مؤثر باشند. همچنین دیده شده افرادی که در رژیم غذایی خود از منابع غذایی حاوی اسیدهای چرب امگا 6 (مانند گوشت های قرمز و روغن های گیاهی ذرت، بادام زمینی، آفتابگردان) نسبت به منابع غذایی اسیدهای چرب امگا 3 (مانند ماهی، میگو، روغن های گیاهی مثل کلزا یا بزرک و مغزهایی مثل گردو) بیشتر استفاده می کنند، نه تنها به سمت آسیب های التهابی می روند، بلکه زمینه ایجاد افسردگی نیز در آنها بیشتر می شود. بنابراین رژیم های غذایی حاوی امگا 3، می توانند حالات روحی را بهبود بخشد، افسردگی را کاهش دهند، بنابراین پیشنهاد می شود افراد افسرده منابع غذایی آن را حداقل 3 بار در هفته مصرف کنند.
تحقیقات نشان میدهد مصرف مکرر میگو به دلیل وجود ماده معدنی فراوان به خصوص اگر با سبزیجات تازه و یا بخارپز استفاده شود، ضعفهای عضلانی را برطرف میکند. با مصرف ماهی و آبزیان می توان از بروز عوارض ناشی از کمبود ید نیز پیشگیری نمود، کمبود ید موجب کاهش متابولیسم مواد انرژی زا در بدنگردیده و در نتیجه منجر به افزایش وزن و چاقی می نماید.
روش تشخیص میگوی سالم
بو
در میگوی سالم بوی مخصوص میگو استشمام میشود در حالی که در میگوی فاسد بوی ضخم با بوی شدید آمونیاک و سولفید هیدروژن استشمام میشود.
رنگ
رنگ میگوی سالم بر حسب گونه میگو فرق میکند. در گونه موزی که گونه غالب میگوی دریای خلیجفارس است رنگ پوست صورتی روشن است. در میگوی سر تیز، رنگ سفید و در میگوی سبز تیره رنگ است. در میگوی فاسد، پوسته رنگ طبیعی خود را از دست داده و اکثرا به رنگ سفید و گاهی اوقات کدر میشود.
استحکام پوسته در ناحیه سرو بدن
در میگوی سالم پوست سفت و سخت و سر محکم به بدن چسبیده و رنگ آن نیز تغییر نکرده است. بافت گوشت، حالت طبیعی داشته و پوسته و گوشت در هنگام طبخ به رنگ نارنجی متمایل به قرمز در میآید.در میگوی فاسد در ناحیه سر تغییر رنگ ایجاد شده و سر در حال جدا شدن از بدن است. پوسته روی بدن نرم میشود و به راحتی از گوشت جدا میشود. پیدایش رنگ نارنجی متمایل به قرمز بستگی به درجه فساد میگو دارد یعنی هر اندازه که میگو بیشتر فاسد شده باشد مقدار پیدایش رنگ قرمز کاهش مییابد.